PODPOWIEDZI DLA
RODZICÓW uczniów gimnazjum (propozycje,
by młodzież funkcjonowała maksymalnie dobrze) – opracowała Violetta Olszak, psycholog
1.Bardzo
ważne jest:
- słuchanie dzieci, ale też wspólne rozmowy,
- mówienie o miłości do dziecka, mówienie, jak
jest ono dla nas ważne,
- mówienie o swoich uczuciach, emocjach, np. „cieszę
się, gdy tak się starasz”, „jestem dumna z ciebie, gdy mogę polegać na twoim
zdaniu”, „jestem dumna, gdy …”, „martwi mnie, gdy …”, „przykro mi, gdy nie
dotrzymujesz ustaleń”, „złości mnie …”,
- mówienie o potencjale dzieci, ich możliwościach:
„wierzę, że sobie poradzisz…”, „masz duże możliwości”;
- dotrzymywanie ustaleń, konsekwencja,
- wspólne zajęcia,
- stałe obowiązki,
- dbanie o dobre maniery (również w relacjach między
sobą);
- pozytywne motywowanie (nagradzanie, chwalenie);
- uczymy bardziej przykładami, niż wykładami.
Niewybaczalne jest ośmieszanie, dokuczanie,
wyszydzanie.
2. Przestrzegajmy jasnych,
jednoznacznych komunikatów.
3. Traktujmy swoje dzieci z szacunkiem,
by młodzi ludzie mogli sami traktować siebie i innych z szacunkiem. Wspierajmy,
by mogli tworzyć swój pozytywny wizerunek. Nie ośmieszajmy. Pomagajmy
rozwiązywać problemy. Traktujmy innych z
szacunkiem.
4. Nie pozostawiajmy dzieci z byle
powodu w domu/uczmy odpowiedzialności. Motywujmy do podejmowania różnych
aktywności (również pozalekcyjnych). Motywujmy do aktywnego ćwiczenia podczas
zajęć w-f.
5. Nie wyręczajmy, zapraszajmy do
współpracy.
6.
Znajdźmy czas, by nauczyć cennych umiejętności, włączajmy się we wspólne
zajęcia.
7. Zwracajmy uwagę na zdrowy styl życia;
zasady zdrowego odżywiania się (niektóre osoby, szczególnie dziewczęta
nadmiernie się odchudzają); ważne są proporcje między nauką, snem,
odpoczynkiem.
8. Uczmy optymizmu.
9. Panujmy nad emocjami; jak radzić
sobie z emocjami? Ustalenie kolejnych kroków:
a) emocje rozmówcy (moje):
- ważna jest świadomość własnych emocji; (ustalenie:
jak je rozpoznać; reakcje fizjologiczne są szybsze niż umysł, one pomagają
uświadomić sobie emocje); jeżeli
ocenimy, że jesteśmy pod wpływem silnych emocji, nie kontynuujemy rozmowy (!),
tylko coś robimy z emocjami; można napić się wody, powiedzieć o
zdenerwowaniu, zrobić przerwę,
- nie możemy zaprzeczać własnym emocjom, lecz
traktować je informacyjnie,
- popracować nad własnym oddechem i gestami, aby umieć
się uspokajać; w ten sposób wysyłamy do mózgu informację, aby nie uruchamiał
dalszych reakcji wynikających z emocji,
- komunikowanie własnych emocji „Czuję się
zdenerwowana tą informacją”; „jestem zaskoczona, muszę się zastanowić zanim
odpowiem”
b) emocje odbiorcy (innych):
- trzeba mieć świadomość emocji drugiej osoby (rola
obserwacji),
- oddzielić emocje od ludzi, nie generalizować;
dopytać przyczyn zachowania, - aktywnie słuchać,
- uznanie uczuć i punktu widzenia drugiej osoby („ja
rozumiem, że a Twojego punktu widzenia tak to wygląda”),
- jednocześnie nie rezygnujemy ze swojego punktu
widzenia,
- zgadzamy się, gdzie jest to możliwe. Zastosowanie tych kroków wpływa na osłabienie
natężenia emocji, pomaga rozładować napięcia, łatwiej jest się porozumieć.
Literatura, którą warto poczytać:
Hall R.V., Hall M.L., Jak stosować wzmocnienia; Goleman D., Inteligencja emocjonalna w praktyce,
Argyle
M., Psychologia stosunków międzyludzkich; Nęcki Z.,
Komunikacja międzyludzka; Halin S., Jak mówić, żeby nas słuchali; Birkenbill V., Sygnały ciała; Steward J., Mosty zamiast
murów